بررسی رابطه ی یادگیری سازمانی و اعتماد سازمانی با توسعه ی کارکنان در دانشگاه های دولتی پزشکی و غیر پزشکی جنوب شرق کشور

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی یادگیری سازمانی و اعتماد سازمانی با توسعه ی کارکنان در دانشگاههای دولتی پزشکی و غیر پزشکی جنوب شرق کشور در سال تحصیلی 89-1388 بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اعضای هیأت علمی رسمی و کارکنان رسمی و پیمانی دانشگاههای دولتی پزشکی و غیرپزشکی جنوب شرق کشور بود که تعداد آنها جمعاً 4505 نفر را شامل گردید. حجم نمونه 240 نفر تعیین گردید و سپس از بین دانشگاه های دولتی جنوب شرق کشور ابتدا شش دانشگاه بصورت تصادفی انتخاب و سپس از هر دانشگاه 40 نفر بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند.در صورتیکه نسبت نمونه گیری برای تمام طبقه ها مساوی باشد این روش با اطمینان زیاد می تواند موجب اصلاح نمونه گیری تصادفی ساده شود؛زیرا روش مورد بحث پژوهشگر را مطمئن می سازد که طبقه های مختلف بطور در ست در نمونه حضور پیدا می کنند(دلاور،1383).ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش شامل پرسشنامه های زیر است: 1) پرسشنامه یادگیری سازمانی گومژ و همکاران (2005) شامل 16 سوال که مولفه های تعهد مدیریت،دید سیستمی ،فضای باز و آزمایشگری و انتقال و یکپارچه سازی دانش را مورد سنجش قرارداد. 2) پرسشنامه اعتماد سازمانی که براساس دیدگاههای مایر و داویز (1999) و مک نایت و همکاران (2002) در مورد اعتماد سازمانی توسط ریکا و دیگران (2008) ساخته شده است. 3) پرسشنامه محقق ساخته توسعه ی کارکنان که براساس رویکردهای توسعه کارکنان نوا (2008) و مدل توسعه ی کارکنان پورصادق و علیمیرزایی(1384) و مطالعه ادبیات پژوهش توسط محقق ساخته شده است. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط اساتید گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان مورد تأیید قرار گرفت و ضریب پایایی پرسشنامه های یادگیری سازمانی، اعتماد سازمانی و توسعه ی کارکنان به ترتیب 73/0، 82/0 و 71/0 تعیین گردید. در این پژوهش، از آزمون شاپیروویلک برای بررسی نرمال بودن نمرات، ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه ی بین متغیرها، رگرسیون خطی و انحنایی و تحلیل واریانس برای بررسی فرضیات و رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر برای سنجش مدل مفهومی پژوهش استفاده گردید. بر اساس یافته های تحقیق رابطه ی معنی داری بین متغیرهای یادگیری سازمانی (470/0=r) و اعتماد سازمانی (163/0=r) با توسعه ی کارکنان وجود دارد. همچنین رابطه ی معنی داری بین مولفه ی اعتماد افقی(18/0=r) با توسعه ی کارکنان وجود دارد. اما رابطه ی بین مولفه ی اعتماد ( عمودی -موسسه ای) با توسعه ی کارکنان معنی دار نیست. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیر وابسته مستقیماً تحت تاثیر متغیر یادگیری سازمانی است (469/0= ) و یادگیری سازمانی نیز به صورت غیرمستقیم بر توسعه ی کارکنان تأثیر دارد (278/0= )، اما تأثیر مستقیم اعتماد سازمانی بر توسعه ی کارکنان معنادار نیست (n. s، 033/0= ). به همین دلیل این رابطه از مدل نهایی پژوهش حذف گردیده است. کلیدواژه ها: توسعه ی کارکنان، اعتمادسازمانی، یادگیری سازمانی، دانشگاههای دولتی جنوب شرق کشور، اعضای هیأت علمی، آموزش عالی.